آسیب رباط طرفی داخلی در زانو

لیگامان طرفی داخلی (MCL)یک لیگامان پهن به طول تقریبا 10سانتیمتر در سمت داخل زانو میباشد واز دو قسمت سطحی و عمقی تشکیل گردیده است که بین این دو بخش یک بورس قرار دارد .بخش سطحی از کندیل داخلی ران شروع گردیده و به قسمت داخلی درشت نی زیر محل اتصال تاندونهای پنجه غازی متصل میگردد.بخش عمقی این لیگامان با کپسول مفصل زانو در هم آمیخته و اتصالات محکمی به مینیسک داخلی و تاندون سمی ممبرایناسوس دارد.بخش عمقی لیگامان به طبق داخلی درشت نی متصل میشود.

 

عملکرد لیگامان طرفی داخلی:

این لیگامان در کنترل حرکت زانو به سمت داخل و چرخش خارجی ساق نقش دارد (بخصوص هنگام خم بودن زانو).همچنین حرکت روبه جلوی ساق روی ران را کنترل میکند و درواقع یک نیروی کمکی برای رباط صلیبی قدامی به حساب می آید که در صورت آسیب این لیگامان فشار روی رباط صلیبی قدامی افزایش یافته و می تواند منجر به اسیب لیگامان صلیبی قدامی گردد.در صورت اسیب رباط صلیبی خلفی ،این لیگامان از حرکت ساق به سمت عقب جلوگیری میکند.

 

خوشبختانه این لیگامان جریان خون خوبی دارد و بنابر این در اکثر موارد بدون نیاز به جراحی درمان بیمار امکان پذیر میباشد اگر چه در بعضی موارد ممکن است این پروسه زمان زیادی به طول بیانجامد.

مکانیسم آسیب:

معمولا این لیگامان در اثر نیروهای حرکت دهنده زانو به داخل و همراه با چرخش خارجی ساق دچار آسیب میگردد.

 

 

انواع آسیبهای رباط داخلی:

معمولا این بخش سطحی لیگامان میباشد که دچار آسیب میگردد که ممکن است با یکی از موارد زیر همراه باشد:

1-آسیب اتصالات مینیسکوفمورال یا مینیسکوتیبیال

2-آسیب لیگامان مایل خلفی

3-اسیب یکی از رباط های صلیبی

4-آسیب چندین لیگامان و یا دررفتگی زانو

MRI رباط طرفی داخلی سالم:

 

MRI رباط طرفی داخلی آسیب دیده:

 

 

درمان:درمورد آسیبهای درجه یک: استفاده از بریس فانکشنال به مدت 2هفته و انجام فیزیوتراپی

 

آسیبهای درجه 2، دو هفته داخل بریس بلند زانو و پس از 2هفته استفاده از بریس فانکشنال در کنار انجام فیزیوتراپی

 

اما در آسیبهای درجه 3 اوضاع کمی متفاوت است .در صورت وجود آسیب

درجه 3 گچ گرفتن زانو ضروری میباشد که دو هفته زانو باید داخل گچ باشد ودر این مدت بیمار با دو عصا راه میرود و فقط میتواند پنجه پا را روی زمین بگذارد پس از دو هفته گچ تبدیل به آتل گچی میشودو پس از 2هفته یک بریس فانکشنال به بیمار داده میشود

 

اندیکاسیون های جراحی:

در موارد آسیب درجه 3 پس از 4 هفته که به بیمار گچ و آتل گچی داده شد

از بیمار یک استرس رادیوگرافی گرفته میشود در صورت وجود بیش از

5میلیمتر بیثباتی در سمت داخل زانو گزینه جراحی روی میز قرار میگیرد

موارد منع عمل جراحی:

در صورت وجود مشکلاتی از قبیل زانو پرانتزی یا زانوضربدری-ارتروز

مفصل زانو یا کشکک-اتروفی شدید عضلانی-مشکلات عروقی –عفونت

چاقی بیش از حد و یا سن بالا و سطح فعالیت کم انجام عمل جراحی به

صلاح نمیباشد

 

فیزیوتراپی:

در یک مقاله جداگانه بطور مفصل به فیزیوتراپی بیماران مبتلا به پارگی

رباط داخلی خواهیم پرداخت

به امید یک زندگی بدون درد

                                        فیزیوتراپیست علیرضا سپهری

افزایش و کاهش گودی کمر و تاثیرات ان

با سلام خدمت دوستان و همراهان همیشگی

در ادامه مباحث مربوط به کمر درد در این مقاله به بررسی قوس کمر و مشکلات و درمان آن می پردازیم.

قوس کمر چیست و چگونه ایجاد میشود:

در بدو تولد بدلیل وضعیت قرارگیری جنین داخل شکم مادر ستون فقرات نوزاد یه حالت خمیده با انحنا به سمت بیرون دارد که بتدریج با گردن گرفتن کودک یک قوس با تحدب به سمت جلو در ناحیه گردن ایجاد میگردد که آنرا قوس گردنی گویند.در ناحیه کمر نیز از وقتی که کودک شروع به نشستن میکند یک قوس با تحدب به سمت جلو شروع به شکل گیری میکند و در 18ماهگی و همزمان با ایستادن و راه رفتن کودک این قوس کامل میگردد.

میزان طبیعی قوس کمر:

در افراد بالغ نرمال قوس کمر حدود 25تا30درجه میباشد .درصورت افزایش قوس بیش از این مقدار انرا hyper lordosis

و در صورت کاهش قوس انراhypolordosis گویند.

علت ایجاد قوس کمر:

مهره های ناحیه کمر گوه ای شکل هستند یعنی ارتفاع تنه مهره ها در قدام بیشتر از ارتفاع انها در قسمت عقبی میباشد بخصوص در مهره پنجم کمری همچنین این حالت در دیسکهای بین مهره ای ناحیه کمر وجود دارد که این منجر به ایجاد قوس کمر میگردد از طرفی مرکز ثقل بدن ما ازپشت ستون فقرات کمری عبور کرده و تمایل دارد قوس کمر را افزایش دهد.

قوس کمر چه فایده ای دارد؟

اولین ویژگی وجود قوس در ناحیه کمر تحمل بهتر نیروها میباشد .اگر ستون فقرات بدن انسان قوس نداشته باشد نیرویی که میتواند تحمل کند یک دهم نیروی فعلی میباشد و این یعنی یک فاجعه.

از طرف دیگر وجود قوس طبیعی در ناحیه کمر مفاصل کمری را به وضعیت قفل شدگی برده و نیاز به نیروهای عضلانی را کاهش داده و از خستگی زودرس جلوگیری میکند.

همچنین این قوس فشار را از روی دیسک های کمری برداشته و به سلامت دیسکهای ناحیه کمر کمک میکند

معایب کاهش قوس کمر:

مهمترین عارضه ای که بدنبال کاهش قوس کمر ایجاد میگردد افزایش فشار روی دیسکهای کمری میباشد و احتمال فتق دیسک را افزایش میدهد این افراد معمولا در نشستن و خم شدن به جلو درد دارند و ممکن درد تیر کشنده در اندام تحتانی نیز وجو داشته باشد که ناشی از تحریک عصب سیاتیک میباشد .

از طرف دیگر بدلیل اینکه کمر از وضعیت قفل شدگی خارج گردیده است نیاز به انقباضات عضلانی بیشتری جهت حفظ ثبات خود دارد و همین مورد منجر به خستگی ،افزایش مصرف انرژی و درد های عضلانی میگردد.

معایب افزایش قوس کمری:

افزایش قوس کمر باعث افزایش فشار روی مفاص فاست گردیده و از طرفی کانال نخاعی و سوراخ بین مهره ای را تنگ میکند که میتواند منجر به فشار روی ریشه عصبی یا ساختار دم اسبی گردد.

همچنین میتواند باعث اسیب لیگامان interspinousگردد و خود منجر به درد و بیثباتی در کمر گردد.

این افراد بیشتر در حالت ایستاده و راه رفتن درد دارند.همچنین خوابیدن به شکم یا خوابیدن طاق باز با زانو های صاف درد این افراد را افزایش میدهد.

علل کاهش قوس کمر:

1.کوتاهی عضله همسترینگ و سرینی بزرگ

2.کوتاهی عضله راست شکمی

3.کوتاهی عضله سینه ای بزرگ

4.ضعف عضلات فیله کمر

5. ضعف عضلات خم کننده مفصل لگن

6.افزایش قوس طولی کف پا

7.کوتاهی عضلات پشت ساق

8.کوتاهی فاشیای کف پا

9.ضعف عضلات ساب اکسیپیتال گردن

10.ضعف عضله چهارسر رانی

11.کوتاهی عضله استرنوکلیدیوماستوؤید

این عارضه در اقایان خصوصا مردان بلندقد شایع تر است

علل افزایش قوس کمر:

1.چاقی و شکم بزرگ

2.موتاهی عضلات خم کننده لگن

3.ضعف عضلات شکمی

4.کوتاهی عضله سرینی بزرگ

5.کوتاهی عضلات فیله کمر

6.forward head posture

7.کوتاهی عضلات ساب اکیپیتال گردن

8.ضعف عضلات اداکتور مفصل هیپ.

9.ضعف عضلات کف لگن

10.افزایش کیفوز ناحیه ستون فقرات پشتی

11.ضعف چرخاننده های خارجی مفصل هیپ

12.استفاده مداوم از کفش پاشنه بلند

 

در مقاله بعدی به درمان کاهش یا افزایش قوس کمر میپردازیم.

بدون درد زندگی کن       فیزیوتراپیست علیرضا سپهری